Kort intermezzo: de voorbereiding

Ergens in juni 2007 heb ik besloten naar de Olympische Spelen in Beijing te gaan. Alvast wat dingetjes nagevraagd maar het echte regelen kon pas een jaar van te voren. De Spelen zijn 24 augustus 2008 afgelopen dus op 24 augustus 2007 ben ik al begonnen op internet te zoeken naar een kamer en een reis. Jutta, een vriendin van mij, werkte toen nog bij Arke en die zou ook kijken.

Via de normale sites waren zeer acceptabele prijzen te zien, maar er was geen vlucht te boeken. Jutta lukte het wel om een vlucht af te blokken. Mooi dat was al gelukt.

Een kamer regelen was makkelijker. Ik had een site van Harry van der Heijden gekregen en dit bleek ook de enige site te zijn waarop geen toeslag van 700% tot 900% zat. Ik koos het hostel dat het hoogste punt kreeg van de bezoekers en boekte voor € 25 per nacht een 2-persoons kamer voor mij alleen. Perfect dat was ook weer geregeld. So far, so good.

Een paar dagen later een mailtje van Arke. De vlucht was toch niet te boeken. Ze vroegen of ze door moesten gaan met zoeken. “Graag”, zei ik en ik probeerde zelf ook van alles, maar er was toen al niets meer vrij. Achteraf blijkt dat alle luchtvaartmaatschappijen zelf hun tickets afgeblokt hadden om ze veel later tegen woekerprijzen te verkopen met als gevolg dat er nu alleen half lege vliegtuigen aankomen. Jutta is het uiteindelijk, door drie dagen lang elk uur te kijken, gelukt om een vlucht bij een Russische maatschappij te boeken. Heen en terug via Sint Petersburg.

De tickets voor de wedstrijden konden inmiddels ook besteld worden. Met mijn ervaringen met Athene (daar waren op de wedstrijddag nog kaarten voor alle hockeywedstrijden verkrijgbaar) in het achterhoofd maakte ik mij daar het minste zorgen om. Het antwoord van ATP (het reisbureau dat de kaartverkoop voor Nederland regelt) liet lang op zich wachten. Uiteindelijk zelfs een maand of vijf geloof ik. Ik had alleen de kaarten voor de halve finales en finales van het hockey besteld, want de poule-indeling was nog niet bekend.

Intussen kreeg ik een mailtje van Sleepy-Inn. Sorry, maar we hadden de kamerprijzen nog niet aangepast aan de Olympische Spelen. De prijs wordt € 200 per nacht. Geleidt door de enige mogelijkheid van een ticket voor een hele maand was dat dus € 6.200. Oeps dat wil (en kan) in niet betalen. Hebben jullie ook andere opties? Ja hoor, een bed op een 4-persoonskamer met badkamer voor € 50 per nacht. Zo gezegd, zo gedaan.

Achteraf blijkt Sleepy-Inn het misschien wel het beste van alle hostels te hebben gedaan. De hostels die meteen hun prijzen omhoog hebben gegooid, staan meer dan voor de helft leeg en de prijzen zakken verschrikkelijk. Bij Sleepy-Inn zit het bijna vol.

Toch geen slechte keuze hoor, want we hebben wel het leukste hostel van de stad. Een redelijk schone maar kleine kamer, 6 of 7 leuke meiden en veel leuke gasten, een dakterras, twee PC-s, een groot, een TV en net voldoende ruimte om gezellig een pilsje met wat andere gasten te pakken. Ook was het tijdens de Olympische Spelen niet mogelijk een visum te krijgen als je niet voor iedere dag een slaapplaats geboekt had.

ATP reageerde en alleen één kaartje, voor de halve finale vrouwen was toegewezen. Oeps. Via de media was ook bekend geworden dat het verkrijgen van kaartjes erg lastig zou worden. Meteen maar, voor de poule-indeling bekend was, alle hockeykaartjes besteld. Deze kreeg ik grotendeels toegewezen maar weer zonder de gewenste finales. Achteraf bleek ik toch nog de eerste twee wedstrijden van de vrouwen te missen. Totale kosten: nog geen € 160. De kaartjes van de finales heb ik uiteindelijk via mijn neef Roderik uit Californië geregeld. Dit was wel enigszins prijzig. Drie stuks voor in totaal € 250.

Over Beijing maakte ik mij ook zorgen. Alles zou moeilijk zijn. Taxichauffeurs wisten van toeten nog blazen. Niemand begreep je. Harry van der Heijden stelde mij gerust. Niets is moeilijk in Beijing en als je de fiets pakt kom je sowieso overal. Hij blijkt gelijk te hebben.

Over het verkrijgen van een visum deden inmiddels veel wilde verhalen de rondte. Het was, na de ‘Tibet-incidenten’ rond de Olympische fakkeltocht bijna onmogelijk om China binnen te komen. Toch maakte ik mij daar, soms tot ergernis van mijn directe omgeving, weinig tot geen zorgen over. Ik ging ervan uit dat China wel moest tijdens de Spelen; met de Champions League finale in Moskou was het ook goed gegaan. Bovendien stond op de site dat je pas twee maanden voor je reis een aanvraag kon indienen, dus ik kon toch nog niets ondernemen.

Ik bleek, grotendeels, gelijk te krijgen. Wanneer je aan een paar simpele, maar scherpe, eisen voldeed had je geen probleem. Een vliegticket, een slaapplaats en kaartjes voor de Olympische Spelen, waren voldoende. Dat had ik dus ik heb geen 15 minuten (zonder de in totaal 2 uur wachttijd en vier keer 2 uur reistijd dan) nodig gehad om mijn visum te regelen.

Inmiddels had ik ook weer een mailtje van Arke gehad, waar Jutta inmiddels weg was, dat de terugreis verlaat was en dat de reis St. Petersburg - Amsterdam niet meer te halen was. Nou dat weer. Uiteindelijk is ook dat via een extra vlucht via Kopenhagen opgelost. Bij de ambassade heb ik erop gegokt dit maar niet door te geven. Ik had immers nog geen kamer voor deze extra nacht. Achteraf bleek dit een verstandige keuze te zijn. Ik heb een visum voor 40 dagen. Ruim voldoende dus.

Ook Arke kwam weer om hoek kijken. Het beloofde ticket bleef maar uit en ik begon hem goed te knijpen. Zouden ze mijn gemaakte kosten terugbetalen als ik geen ticket meer kon krijgen? Wel kon ik mijn kaartjes bij ATP inmiddels ophalen en voor de halve finale en finale heren lagen, als ik nog eens € 22 over maakte, ook een kaartje voor mij klaar. Dit heb ik maar gedaan. Ik wist hoe moeilijk het was deze te krijgen.

Een week voor vertrek kreeg ik een e-ticket van Arke dus nu was alles rond. Tas in gepakt. Flat opgeruimd. Nog ff goed op stap geweest met de schakers en toen kon ons pa mij ophalen om mij op het station af te zetten.

Wie mijn verdere avonturen in China in chrologische volgorde wil lezen, moet even terug klikken naar mijn allereerste bericht en dan steeds doorklikken, onderaan, naar 'NIEUWER BERICHT'.

Groetjes,

D'n Died