HHH

Deze vakantie ben ik wat minder vaak naar het HHH geweest dan in Athene waar ik maar één avondje heb overgeslagen. Volgens mij denken veel mensen die er nooit geweest zijn dat het toch een beetje een fout / gemaakt Nederlands feestje is waar je eigenlijk helemaal niet bij moet willen zijn. Dat dacht ik voor Athene 2004 zelf in ieder geval wel. Uiteraard hebben deze mensen gelijk, maar zoals zoveel van dat soort dingen, als je erbij bent en je doet lekker mee dan is het geweldig. Dat valt niet echt goed uit te leggen maar ik zal toch een kleine poging wagen.

Een gemiddelde dag in het HHH ziet er ongeveer zo uit. Om 9 uur gaan ze open. Ze hebben allerlei broodjes (wit, bruin, croissantjes, saucijzenbroodjes etc.), koffie een eigen krantje en de Telegraaf. Het complex bestaat uit een groot hoofdgebouw met daarin een grote hal waarin een balie is die voornamelijk door ATP en de NOS wordt gebruikt. Verder staan er pinautomaten en oplaadpunten voor de speciale chippas waarmee je in het huis moet betalen. Links zit in een hal de (voor het plebs als ik afgeschermde) brasserie. Ik moet dus rechts en daar kom je weer in een hal terecht waarin kleding wordt verkocht en medaillewinnaars uit het verleden worden vereerd. Weer links de hoek om kom je langs een soort medisch sportcentrum waarin wat apparaten staan. Daar kun je jezelf laten testen. Als je hierin links zou gaan, kom je in het (voor het plebs als ik afgeschermde) chique restaurant. Ik heb wel ff mogen kijken. Dat ziet er echt goed uit.

Ik ga dus rechts en kom eerst in de botanische tuin waarin loungebankjes zijn neergezet. Daar doorheen kom je op een groot plein met soms een groot scherm. Hier zijn aan een in totaal wel 30 meter lange toonbank de broodjes, koffie, andere dranken en friet te verkrijgen. Ook staan daar een stuk of acht tafeltennistafels voor vrij gebruik. Tot een uur of 9 's avonds is het goed toeven daar.

Het gebouw dat aan dit plein staat is de feesttent. Ik schat 40 meter breed en 400 meter lang. Helemaal achterin staat het podium waarop de feestjes gebouwd worden. In de eerste helft staan hoge tafels met krukken en hangen een hele hoop tv's. Vanaf halverwege begint de echtte feesttent met twee grote barren. Hier gebeurt het allemaal. Op het podium komt de crème de la crème van de Nederlandse popmuziek optreden. Jeroen van den Boom en zo. Da's toch wel wat anders dan 4 jaar geleden Tiësto. Dat is ook wel één van de redenen dat ik minder vaak gegaan ben. God, wat is die man slecht. Wanneer je in een feesttent als deze niet eens het publiek mee krijgt dan kun je echt niets. Zelfs de huis-dj lukt het beter een feestje te bouwen.

Gisteravond op de tribune bij de dameswedstrijd hebben we nog voor hem gezongen. Origineler dan “Daaaaar is de huis-dj, daar is de huis-dj” zijn we niet geworden maar hij beloonde ons toch met het internationaal bekende gebaar met een gebalde vuist waaruit een vinger omhoog steekt. Het was wel één groot feest. We hebben een tribune omgebouwd tot staantribune, zeer tegen de wil van de Chinezen, maar wat kunnen ze doen tegen 100 feestende Nederlanders. We hebben de hele wedstrijd gezongen en gedronken. Klassiekers als Hup Holland Hup, Laat de leeuw niet in zijn hempje staan en We hebben de L, we hebben de A, LA LA LALA LA LALA LA kwamen voorbij maar ook zelf gemaakte limericks en minder bekende liedjes als het verschrikkelijk, doch door mij geïntroduceerde H, O, C. K, E, Griekse IJ, hockey, hockey echt een sport voor mij. Om dat leuk te vinden moet je wel echt dronken zijn en ... de hele tribune lag in een deuk.

Tussen deze en de volgende wedstrijd in stond ik bij een groep van een Maastrichts hockeykamp. Twee blonde jongens en twee blonde meiden. Iedere Chinees wilde met hun/ons op de foto. Eigenlijk hadden die meiden er al wel een beetje genoeg van, maar we begonnen toch te zingen en voor ik het wist stonden er zeker honderd "fotografen" om ons heen en er hebben zeker 50 man in verschillende samenstelling met ons geposeerd. Na 10 minuten hadden we er echt genoeg van en zijn we van 10 naar beneden gaan aftellen. Bij 0 renden we allemaal een andere kant om. Die Chinezen wisten niet wat ze zagen.

's Avonds in het HHH ging het feest gewoon door. We hebben gezongen voor de Inlingers en voor Marianne Vos en daarna speelde de Edwin Evers band. Da's toch wel echt een heel goede coverband. Ik stond naast een in het stadion ontmoette ik denk half Indonesische stoot van 17 die alle nummers van o.a. U2, Phil Collins en The Stones mee kon zingen. We hebben de hele avond samen gedanst en gezongen. Bijna iedere man in het HHH kwam met haar kletsen of dansen, waaronder Dennis van der Geest en Rob Houkus maar ze stond steeds weer binnen twee minuten bij mij in de buurt. Daar was ome Died best een beetje trots op.

De huldigingen in het HHH zijn meestal het gaafst. Iedereen gaat uit zijn dak, de sport(st)ers voorop. Alleen wanneer iemand echt een andere plak had verdiend/gewild dan zie je dat soms nog. De eerste keer kwam Maxima huldigen de tweede keer, bij Debora Gravenstein, Wim-Lex. Dat was echt één groot feest. Maxima kwam nog mee dansen op het podium. Ze gingen met zijn vieren (ook de coach van Debora) volledig uit hun dak. Carlos en ik hadden een Engelse jongen meegenomen uit ons hostel. Ik vroeg nog of hij verwachtte dat Charles en Camilla dat ook zouden doen. Da's de enige keer dat hij heeft gelachen die avond. Voor de rest stond hij erbij met een kop als, shit zeg, ben ik vijf weken in China bij mensen die ik niet versta, nemen ze me mee naar een feestje waar ze Nederlands praten... Die gozer was zeventien en was hier om met een groep scholieren en de juffrouw een weeshuis te bouwen. Om met ons mee te mogen moest er naar zijn huis gebeld worden en Carlos droeg de verantwoordelijkheid voor deze jongen. Carlos is vijftien. Die groep Engelsen eet geen vlees of vis, drinkt niet en hij moest ook al om 12 uur terug zijn. Uiteraard wilde Carlos en ik niet mee, maar dat kon niet. Ik heb nog geprobeerd om hem 3 euro voor de taxi te geven maar ook dat was niet mogelijk. Hij moest die fiets zelf inleveren. Gelukkig had Carlos de verantwoording, want Guus Meeuwis trad op. Ik ben lekker gebleven. Zij waren een kwartiertje te laat en dat leverde toch een problemen op. Wat een mormonenclub was dat zeg. Betaal je dan 7.000 euro voor, wat een klotevakantie.

Gisteren vertelde Cathy mij dat er nog een 2-persoons kamer leeg stond en dat ze die toch niet meer zouden verhuren deze maand. Omdat ik het langst hier bleef, mocht ik hem (gratis) hebben. Voor mij hoefde het eigenlijk niet, maar het op dat moment had ik toch niet zo'n leuke kamergenoten dus toe maar. Achteraf ben ik erg blij. Een prima kamer met een heerlijk, veel zachter, tweepersoons bed. Toch wat schoner, een fijne badkamer met hier wel van alles dat je ook in hotels krijgt als zeep, slippers, een handdoek. Heerlijke kamer.

Vanavond geprobeerd op de zwarte markt een kaartje voor het atletiek te krijgen, maar ik heb niets gevonden. Wel honderden andere tickets dus misschien probeer ik het morgenvroeg weer. Maar eerst ff naar Beijing West voor een treinkaartje naar Xi-An. Wanneer dat lukt ff op internet een vliegticket van Xi-An naar Shanghai boeken. Daar wil ik 1 of 2 nachten bij Frans slapen en dan weer naar Beijing. De muur bewaar ik voor het laatst.

Vandaag een slechte pot van de heren gezien. Zal wel aan het vroege tijdstip hebben gelegen. Na de wedstrijd hadden de spelers een keer wat meer tijd voor de familie, dus ik heb Sander en Jeroen ook even een handje gegeven.

Morgen de eerste halve finale. Ik ben erg benieuwd. Nu gaat het echt beginnen. Mijn kaartje voor de damesfinale heb ik nog steeds niet binnen. Daar baal ik goed van. Die andere twee ging prima. Vannacht maar ff proberen te bellen.

Tot snel weer.

Groeten Diederik