De Verboden Stad, het HHH en de actievoerders

Beijing, 10 augustus 2008

Hallo lieden,

De Spelen zijn begonnen en we hebben al goud ook!!! Wat geweldig die meiden. Het was mij net gelukt om om kwart over 11 op te staan en naar de TV te strompelen. Stond er turnen op. Gelukkig mocht ik het zwemmen opzetten. Je hebt hier vijf zenders die allemaal een andere sport uitzenden dus het meeste is wel te zien, als jij degene bent die over de afstandbediening gaat. Die Chinezen waren erg teleurgesteld, want ze bleven in de analyse maar beelden van China uitzenden, volgens mij om te analyseren waar het nou toch zo helemaal mis gegaan was.

De laatste twee dagen voor de Spelen ben ik naar de Verboden Stad geweest, en de dag erop naar de Lama Tempel en Silk Market. De Verboden Stad was mooi, maar viel mij toch een beetje tegen. (Als je één gebouw gezien hebt, heb je ze allemaal wel gezien, er staat gewoon niet zoveel speciaals in.)

De Lama Tempel vond ik veel interessanter. Die staat vol met verschillende beelden waar soms ook mooie bij waren. Het meest speciale is een beeld dat 18 meter hoog is (de tempel waarin hij staat is overigens 18,20 meter hoog) en uit één witte sandelhouten boom gesneden is. Erg indrukwekkend.

Silk Market vond ik ook niet zo speciaal. Weinig zijde ook, maar misschien zat ik wel niet helemaal goed. 's Avonds toch maar even naar het HHH gegaan om te kijken of ze toch niet open zouden zijn. Dat waren ze gelukkig wel, zodat we de mannen van Foppe hebben kunnen zien. Er waren wat jongens van Den Bosch, die ik goed ken dus daar ben ik toen en gisteren mee opgetrokken. Vroeg terug naar het hostel.

De dag van de opening heb ik echt weinig gedaan. 's Middags hier met een Amerikaanse meid en jongen gesproken. Die wilden wel mee naar het 3H en ook hun Engelse kamergenootje wilde wel mee.

Ze waren erg onder de indruk van die gekke feestende Hollanders. We waren er namelijk al om 18:30 uur en toen speelden de Corona's. Een compleet idiote band, maar wel grappig. Iedereen stond te dansen en te zingen. Dat bleek niet erg verstandig want toen de opening begon was het al zeker 40 gr. C binnen. Het is toch niet echt plezierig als je in een land waar het 35 gr. is met een luchtvochtigheid van 90% naar buiten moet om af te koelen, maar dat was toch echt het geval. Het zweet droop tappelings van mijn rug, in een zwembad zou ik niet natter zijn geweest. Dat die knappe Engelse mij niet wilde versieren, kan ik ook alleen maar verklaren doordat ik een werkelijk verschrikkelijke lichaamsgeur afscheidde.

Gisteren was het niet veel beter maar toen was ik wel een beetje voorbereid. Ik had mijn Beco-ventilatortje en het kleine busje deo van ons mam bij me.

Ze hebben weer nieuwe fietsen bij het hostel en deze zijn beter. Dit zadel kan hoger en dan is het net te doen. Eigenlijk is Peking geen stad om in te fietsen. Te warm en de taxi's en metro's hebben uitstekende airco maar bij het hockeystadion kom je niet echt in de buurt met de metro. Je kunt wel een taxi heen nemen, maar ik ben bang dat net als bij het HHH je op de terugweg amper een taxi kunt krijgen. Bovendien weten die chauffeurs echt helemaal niets. Ook als je het adres in het Chinees laat opschrijven, snappen ze het niet, kaart lezen kunnen zien niet en nee zeggen willen ze niet. Die idioten zetten je rustig aan de andere kant van de stad af en zeggen dan dat ze het verder ook niet weten. Gelukkig ken ik de weg in Peking inmiddels goed en weet ik wat rechtdoor, rechts, links en stoppen is. Ze kijken in het begin wel raar, maar doen uiteindelijk wel gewoon wat je zegt dus dat komt goed. De sleutel van een van die fijne fietsen houd ik mooi in mijn zak. Die is de rest van de OS van mij.

Het verkeer hier is ook heel makkelijk. Regels zijn er niet, tenminste ik heb ze niet kunnen ontdekken. Auto's stoppen wel voor stoplichten, fietsen niet. Rechtsaf mag altijd en dan is het gewoon wie het eerst aankomt heeft voorrang. Werkt perfect. Ze kunnen daardoor ook niet erg hard rijden. Gaat allemaal perfect.

Ik was al vroeg bij het 3H om de laatste 100 km van de wegrace en wat andere Nederlandse sporters te bekijken. Richard Schuil kwam net naar buiten toen ik aankwam. Binnen even met Lars Gilhaus en de zus van Mark Lammers gekletst.

's Avonds was de huldiging van Houkes. Een groot feest. Hij ging volkomen uit zijn dak. Maxima deelde hem zijn trofee uit en hij maakte er eens goed gebruik van door haar een paar keer extra te kussen. Umberto Tan zei er iets van en hij zei ook dat ie een beetje op moest passen omdat de prins erg kort achter hem stond, maar Houkes was niet onder de indruk. Hij wist dat Willem kon judoën, maar met brons had hij zoveel zelfvertrouwen dat hij niet bang voor hem was.

Later kwam Jan Smit. Het bleef een groot feest. Ons groepje bestond uit vier Bosschenaren, Herman Kruis, Rogier Hofman en Jaap Stockman. Wel grappig. Aardige kerels ook.Om 12 uur was Jan klaar en ben ik maar naar het hostel gefietst. Een keer vroeg naar bed dacht ik, maar om 1 uur kwamen er vier Nederlanders binnen en was het erg gezellig. Shit, weer 4 uur geworden.

Vanmorgen net op tijd uit bed om de 4 X 100 dames te kijken (zoals verteld). Straks maar ff naar een supermarkt en dan naar het Hockeystadion. Ik heb nog steeds geen kaartje voor de goede wedstrijd, maar ik hoop nog iets te kunnen regelen daar. We zien wel.

Een Amerikaanse fotograaf in ons Hostel is goed geïnformeerd en houdt mij op de hoogte van de relletjes die er toch zijn. Het zijn maar wat kleine protestacties met uitzondering van de moord in de Drum Tower, op vijf minuten fietsen van hier. Een 47-jarige Chinees heeft de broer van de Amerikaanse Volleybalcoach doodgestoken, twee andere verwond en is zelf van de toren afgesprongen. Waarom is nog onduidelijk.

De rest zijn vredige acties voor een vrij Tibet. De Chinezen zijn daar erg uitgesproken over. Tibet hoort bij China en wie daar anders over denkt, is zijn verstand volkomen kwijt. Zelfs de meest kritische Chinees denkt daar zo over. Die Amerikaanse fotograaf hier, was als enige buitenlander aanwezig toen op de dag voor de opening een Tibetaanse vlag werd opgehangen vlak voor het Bird’s Nest. Toen hij foto's maakte werd hij bekogeld en toen hij in een taxi stapte, riepen de omstanders naar de chauffeur en moest hij weer uitstappen. Hij heeft een behoorlijk eind moeten lopen.

Zo, weer genoeg getypt dunkt me.

Groeten Diederik