Het Terracotta-leger

Ik heb vandaag het Terracotta Leger bezocht. Wat geweldig en indrukwekkend is dat!

Ik moest me nog haasten om de trein te halen. Toen ik een uur voordat deze vertrok tegen de meiden (die allemaal de sluiting aan het kijken waren) zei dat ik vertrok, vertelden ze mij meteen dat ik veel te laat was. Ik was daar nog niet zo zeker van, maar die Chinezen houden er kennelijk van om een uur in een wachtkamer te zitten. De meiden kwamen me allemaal omhelzen, wat ik niet nodig vond; ik zou ze namelijk vijf dagen later weer zien. Het stille meisje ging mee naar het station. Dat baarde me wel een beetje zorgen, omdat ik echt bang was dat ze de taxichauffeur heel Peking door zou sturen. Uiteindelijk viel het mee en heeft ze me bij de wachtkamer afgezet. Ze moest een klein beetje huilen. Heb ik weer: eindelijk een meid van 18 die verliefd op me is en dan durf ik niet met haar naar bed, omdat ik bang ben dat ze dan over een maand voor mijn neus staat in Nederland (of zou het toch een beetje uit fatsoen zijn?).

In de wachtkamer mocht ik meteen doorlopen en kreeg een bed in een coupe met twee Chinese vrouwen en een Chinese man. Ze spraken amper Engels, dus de conversatie ging moeilijk. Ik ben maar gaan lezen. De treinrit was prima, 12,5 uur, en ik heb er zeker 7 van geslapen.

Het hostel hier is erg leuk, authentiek, maar zeker niet zo goed als Sleepy-Inn. De bedden zijn maar zozo en er is één badkamer voor de mannen, waarvan op dit moment ook de vrouwen, wegens reparatie van hun badkamer, gebruik van moeten maken. Ook de computers zijn minder en niet in het Engels in te stellen. Hotmail blijft gelukkig gewoon in het Nederlands, dus dat lukt. De foto's die ik gehad heb van Frans, dat gaat niet lukken, maar misschien kan Huub daar iets mee. Het ontbijt hier in de 7-Sages was goed, dus maar meteen de stad in naar de Bel- en Drumtower, over de tien meter brede stadsmuur gelopen en toen naar de Big Wild Goose Pagode. Bij elkaar bijna 2,5 uur lopen.

Hoewel Xi-An wel een toeristische stad moet zijn, was ik echt een bezienswaardigheid. Mensen keken me na of staarden me aan, moeders attendeerden hun kinderen op mij en de dapperste van deze kinderen kwamen mij eten aanbieden en volwassenen, die een beetje Engels kunnen, vragen of ik erbij kom zitten om met ze te praten. Uiteraard vind ik dat mooi. Ja, zo populair ben ik in Nederland niet.

Xi-An is wat meer een Chinese stad dan Peking tijdens de Spelen, maar ook dit is nog behoorlijk westers. Ook hier heb ik, buiten de "toeristische attracties" weer alleen maar flatgebouwen gezien en ook hier is weer een KFC, een Starbucks en wel tien MacDonaldsen die 24 uur per dag open zijn. Het park rond de Big Wild Goose Pagode is mooi en ook wel gezellig. Het heeft grappige bronzen beelden en er schijnt een muziekfontein te zijn met lichteffecten.

's Avonds een film op de binnenplaats van het hostel gekeken en toen met een Engelse kerel naar het nachtleven van Xi-An op zoek gegaan. Eerst in de moslimwijk geweest. Geweldig, om 12 uur 's nachts nog allemaal kraampjes op straat met eten, souvenirs en andere troep. We hebben wat biertjes gekocht onderweg. Prima toeven maar toen wilden we wel ergens naar binnen. Dat was geen succes, niets gevonden, dus de taxi maar in naar waar hij dacht dat het Red-Light district van Xi-An was. Ik vroeg naar de vrouwen. "Seen better, don wurse" was zijn antwoord.

We zaten vijf seconden in de taxi en kwamen langs een nachtclub. Snel de chauf laten stoppen en naar binnen gegaan. Ook daar waren we weer een attractie, maar het was wel grappig allemaal. Toch maar naar een andere club gegaan even verderop. Dat bleek een soort koppelingsclub te zijn waar single mannen en vrouwen hun naam en wat eigenschappen op een papiertje konden zetten en dan met elkaar aan een tafel werden gezet. Om half drie een burgertje van de Mac en toen naar het Red-Light district wat of niet bestaat of dicht was. Om 3 uur naar bed en om 8 uur weer op.

Om 9 uur vertrok de toer naar eerst een museum, dat feitelijk bestond uit de overdekte opgraving van een 6000 jaar oude nederzetting. Best interessant. Buiten hadden ze wat huisjes nagemaakt, maar dan groter en met daken van beton, de idioten, maar verder was het wel leuk.

Toen naar een fabriek waar ze mini terracotta warriers maken. Shit weer die onzin. Ik heb geweigerd naar binnen te gaan, dus aan mij hebben ze niets verdiend. Wat de andere acht hebben gedaan, weet ik niet. Daarna een prima Chinese lunch en toen naar de Tombe geweest van de keizer die ook de Warriers heeft laten maken. Volgens mij is dit nog indrukwekkender dan het Terracotta Leger dat deze tombe moet bewaken. Het is eigenlijk ook een piramide, maar deze is bedekt met zand en er zijn bomen en gras op komen te staan. We zijn alle 284 treden naar boven geklommen om daar wat foto's te bekijken. Ze hebben wel wat in deze berg onderzocht, maar niemand is er nog ooit in geweest. Over 100 jaar maken ze hem pas open, maar dan zijn jullie allemaal dood, en ik ook.

Het Terracotta Leger was het hoogtepunt van de dag en erg indrukwekkend. Ze zijn nog niet halverwege de opgravingen, maar het geeft door hetgeen al wel is uitgegraven en doordat de contouren van de rest al wel zichtbaar zijn wel een heel goed beeld van wat er is. En er is natuurlijk al wel behoorlijk wat uitgegraven. Geweldig om te zien. Al deze soldaten en officieren met allemaal verschillende koppen. Nogmaals geweldig.

Nog even wat dingen die ik niet eerder gemaild heb. In het HHH heb ik een dag of vijf voor het einde een half uur met Piet de Visser staan kletsen. Wat een geweldige man is dat. We hebben het over coachen in het algemeen gehad en ook over de wedstrijd Nederland-Rusland op het EK waarin alles gebeurde wat meneer de Visser had voorspeld. Ik vroeg hem de reden dat het toch gebeurde. Van Basten was een fenomenaal voetballer, maar hij moet nog leren coachen en dan had hij ook nog geen ervaren man bij zich, alleen maar vriendjes, was het antwoord.

Mat, Bert en Frans heb ik het over de Nederlandse plannen voor de Olympische Spelen in Amsterdam in 2028 gehad. Ik denk dat ik een comité tegen ga oprichten. Dat kan helemaal niet in Nederland. Nog daargelaten dat wij geen ruimte hebben voor twintig nieuwe (eventueel tijdelijke) stadions, een Olympisch dorp, een dorp voor de media en twintig nieuwe hotels (in het water kan nog veel gebouwd worden), zal de Amsterdammer de noodzakelijke maatregelen niet accepteren.

Hier in China is ervoor gekozen de Spelen te halen middels een aantal beloften. Eén ervan, die echt nodig is, is de belofte dat sporters binnen een half uur op de verschillende venues kunnen zijn. Daarvoor zijn zes nieuwe metrolijnen gebouwd, zijn er Olympische lanen in gebruik genomen en mag de helft van de auto's niet rijden. De Pekingers houden zich hieraan. Ze gebruiken hun auto niet op de dag dat het niet mag en ze rijden ook echt niet op de Olympische baan hoewel de boetes slechts 10 euro zijn.
Moet je in Nederland eens mee aankomen! Dat je je auto maar de helft van de dagen mag gebruiken en er één rijbaan van de grote wegen door Amsterdam permanent alleen is opengesteld voor anderen. Nee, wij willen allemaal heel graag, totdat er offers gemaakt moeten worden. Dan is Nederland te klein. Is er weer één of andere kuifkievit die beschermd moet worden, moet er onderzoek gedaan worden naar de effecten van de omgeving en houdt één of andere huiseigenaar de plannen tegen omdat hij niet uitgekocht wil worden. Nee, in Nederland gaat dat niets worden helaas. Want het zou wel fantastisch zijn. Maar goed, van het bedenken van de plannen, uitwerken en presenteren van de voorstellen en het vergaderen over de hele wereld gaan weer een stel mensen heel veel geld verdienen. Ik wil ze niet van hun baan af helpen.

Morgenvroeg vlieg ik voor twee dagen naar Sjanghai. Daar nog ff wat rondkijken en stappen en zondag terug naar Boxtel. Een kleintje Beco moet er wel inzitten lijkt me.

Groeten Diederik